Ewciu, Ewuniu, o Ewo
Twoje imię to drzewo.
W jego koronie miast owoców zakazanych,
Ja słyszę rajskich ptaków peany,
O Ewie, co w wigilijny czas
Musi doglądać piekących się ciast.
A swoich imienin fetowanie
Odkłada na drugie śniadanie.
Zatem Ewo droga,
Oddal się nieco od świątecznego zgiełku
I otul się magią twych imienin mgiełką.
24.12.2017
Wyświetlasz wiersz: Ewa 2017
Ewa 2017
Wszelkie prawa zastrzeżone. Żaden fragment tekstu nie może być publikowany ani reprodukowany bez pisemnej zgody autora.
tagi: imieniny
O autorce
Joanna Nowicka
Wierna przyjaźni, w głębi marzycielka, twardo stąpająca na ziemi. Empatka, prawie wariatka. Posiadaczka różowych, ale i czarnych okularów. Otwarta, ufna i towarzyska. Niegasnący wulkan pomysłów. Sarkastyczna. Świadoma wewnętrznego dziecka. Obserwatorka. Anioł i demon.
Potrzebujesz tekstu na specjalną okazję?
Wypełnij poniższy formularz. Skontaktuję się z Tobą, w celu doprecyzowania szczegółów tekstu, który mam dla Ciebie napisać.
