Coś we mnie pękło, coś się połamało,
Niczego nie czułam, nic mnie nie bolało,
Jedynie z oczu blask nie bił jak dawniej,
Uśmiech nieco przygasł, czułam się niezgrabnie.
Świat się nagle nie rozpadł i się nie zatrzymał,
Czas nie stanął też w miejscu, nie pękła sprężyna,
Lecz ja nie mogłam już nabrać powietrza w płuca
A przede mną ktoś obcy, kadry z życia mego przerzucał.
Zrobiło się cicho i w tej ciszy poczułam,
Że coś się we mnie zmieniło, stałam się… nieczuła.
18.11.2018
Wyświetlasz wiersz: I pękło

I pękło
Wszelkie prawa zastrzeżone. Żaden fragment tekstu nie może być publikowany ani reprodukowany bez pisemnej zgody autora.
tagi: pod wpływem

O autorce
Joanna Nowicka
Wierna przyjaźni, w głębi marzycielka, twardo stąpająca na ziemi. Empatka, prawie wariatka. Posiadaczka różowych, ale i czarnych okularów. Otwarta, ufna i towarzyska. Niegasnący wulkan pomysłów. Sarkastyczna. Świadoma wewnętrznego dziecka. Obserwatorka. Anioł i demon.
Potrzebujesz tekstu na specjalną okazję?
Wypełnij poniższy formularz. Skontaktuję się z Tobą, w celu doprecyzowania szczegółów tekstu, który mam dla Ciebie napisać.